Op de leuke 5 mei rit waarbij we “assistentie” verleend hebben aan de VIA-NH door een contingent militaire voertuigen te leveren voor de rondrit en dan static in Heerhugowaard (zie verslag), zijn de onderlinge contacten nog wat verder uitgediept.
Dus toen de VIA-NH, die net als elke vereniging kampt met het verschijnsel dat er wel veel leden maar niet zoveel organisatoren zijn, nog een invulling zochten voor een avondrit, bood onze voorzitter al snel zijn loods aan als eindpunt voor de equipes.
Zo gezegd, zo gedaan, en terwijl Jan en zijn maten ervoor zorgden dat de loods voor publiek toegankelijk was en de plekken waar men niet mocht komen met rood-witte linten afzette, reden de 80 ingeschrevenen in ruim 40 zeer diverse voertuigen een leuke rit rondom Dijk en Waard. Beginpunt was bij een grote manege, en met een paar lussen eindigde iedereen dus in Hensbroek.
Zelf reden we na een valse start met onze groene Nekaf de route. Omdat we wat later waren, reden we hem eigenlijk solo maar we hebben wel hele leuke stukjes van de omgeving gezien. Bij aankomst stond het aardig vol rondom de loods en was het gezellig druk.
We hebben diverse mensen gesproken en ook weer boeiende dingen gehoord. Iemand vertelde interessante dingen over de bunkers bij Ijmuiden, een ander verhaalde bij het zien van de Munga met 4 ringen op de grille over het werkstuk over Audi dat haar zoon op school gepresenteerd had, en toen hield de voorzitter van de VIA-NH zijn gebruikelijke praatje waarin hij nadrukkelijk Jan en de AVC nogmaals bedankte voor onze aanwezigheid en ondersteuning bij de 5 mei rit en de ontvangst nu, en hem een verenigingsbordje overhandigde.
Ook waren er de nodige (alcoholvrije) drankjes geregeld door de VIA-NH, waar alle aanwezigen van konden genieten terwijl ze met elkaar in gesprek waren, alle groene voertuigen en projecten in en om de loods bekeken, of elkaars voertuigen bewonderden.
Maar met het zakken van de zon verstreek niet alleen de tijd, maar verdween ook de warmte en zo tegen half 10 waren we de laatsten die vertrokken. Jan zou de volgende dag met Ank richting Limburg vertrekken met de GMC dus die kon lekker buiten blijven staan.
Nu wel de jas aan, en op verzoek van mijn dochter nog een omweg via de wekelijkse carmeet op de parkeerplaats in Geestmerambacht.
Daar trokken we wel enig bekijks tussen de snelle Japanners en Duitsers, maar het was en bleef erg gezellig. De rubbersporen die ik zag, bleken al maanden oud en iedereen hield het netjes.
Uiteraard waren er wat demonstraties van verlichting, aparte graphics, probeerden enkelen mbv hun stereoinstallaties metaalmoeheid in hun dak te veroorzaken en hoorden we wat sportieve uitlaatmodificaties, maar niets dat echt boze buren op zou leveren. De gemiddelde leeftijd lag er 30 jaar jonger dan in Hensbroek maar ook deze vorm van enthousiasme voor autotechniek heeft zijn plek en wie weet zijn zij uiteindelijk degenen die de hobbyclubs levend gaan houden als het ons niet meer lukt.
Nu ze nog aan/in het groen krijgen.